هنر ابزاری برای شناخت بهتر خودمان
هنر به عنوان یکی از فرآیندهای خلاقیت انسانی، بیشتر از هر چیزی به خودآگاهی کمک میکند. هنر به شیوهای زیبا و خلاقانه، عواطف و احساسات ما را بیان میکند و به ما کمک میکند تا با تجربه ذاتی خودمان، هویت و شناخت خودمان را بهتر بفهمیم. اینکار تنها محصول دنیای امروزی نیست بلکه میراثی است مه از دنیای باستان به ما رسیده است و اگر هنر نبود از درونیات و زندگی گذشتگان کن خود هیچ اطلاعی نداشتیم.
اگر چه هنر به شیوهای شناختی نیست، اما توانایی هنر در ایجاد تمرکز و آرامش ذهنی و ارتباط بین دل و ذهن را نمیتوان نادیده گرفت. با تمرین هنر و غوطه ور شدن در فرآیند خلاقیت، افراد بهتر میتوانند خودشان را بشناسند و تواناییهای خود را کشف کنند. هنر به عنوان یک راهحل برای ارتقاء مهارتهای فردی و کسب اطمینان به نفس مورد استفاده قرار میگیرد. هنر، ابزاری موثر برای ارتباط با دیگران نیز میباشد. آثار هنری به ما اجازه میدهند تا با نگاه به دنیای دیگران، درک بهتری از زندگی وجود داشته باشیم. برای اینکار نیاز نیست حتما هنرمند باشیم یا نیازمند ابزار هنری پیشرفته ای باشیم، هنر یعنی بیان درونیات خودمان با تصاویر، صداها و حرکات. از این هنر به ما کمک می کند وارد گفتگویی درونی با خود از شکل دیگری شویم و این یعنی شناخت توانایی ها، امکانات درونی و احساساتی که تابحال از آن بی خبر بودیم. برای اینکار تنها به چند وسیله ساده هنری نیازمند هستید و گوشه ای خلوت تا کسی یا چیزی مزاحم شما نشود. حال به خود یادواری کنید که میخواهید با خودم وارد گفتگوی درونی و عمیق با درونم بشوم و بعد اجازه دهید تصاویر با شما در کاغذ سفید گفتگو کنند. در ابتدا شاید تنها خط خطی های مشوش ببینید و این یعنی حرف های ناگفته درونی بسیار است!
وقتی اثر هنری شما تمام شد به کلمات اجازه دهید بر روی کاغذ بیایند حالا چه؟ متوجه میشوید چه حرف هایی از درون شما صحبت می کند و چقدر بخش های مختلف شما نیازمند شنیده شدن و توجه دارد و بعد چه؟ با ادامه اینکار متوجه می شوید با توجه به دنیای درون، دنیای بیرونی شما در حال تغییر است. علاقه به فعالیت ها، آدم ها و هرچیزی ممکن است برای شما تغییر کند و با مسائل راحتتر برخورد کنید. تمام این تغییرات تنها حاصل یک گفتگوی عمیق درونی با هنر هست.
این کار نوعی مراقبه و روش آرامسازی ذهنی هم محسوب می شود، هدف مراقبه کاهش میزان افکار و رسیدن به آرامش بدون نیاز به محرک بیرونی می باشد و ما بعد از یک گفتگوی عمیق با ابزار هنری به این حالت ذهنی لذت بخش دست پیدا می کنیم و ارتباط عمیقتر و شادتری را با خودمان برقرار میکنیم.